ලංකාව බහු ජාතික හෝ බහු ආගමික රටක් නොවේ.

ලංකාව බහු ජාතික හෝ බහු ආගමික රටක් නොවේ.

උපතින් ඇගපතින් ලංකාවේ ජීවත් උනත් සිතින් යුරෝපයේ ජීවත්වන මගේ යාළුවෙක් ඉන්නවා ,ඒත් කවදාවත් මිනිහා යුරෝපයට තියා මාලදිවයිනටවත් ගිහිල්ලා නැති වුනත් නිතරම කථාකරන්නේ බහු වචන වලින්;මිනිහාට විතරක් නෙමෙයි N.G.O කාරයන්ගේ ලනුකාපු අපේ රටේ ඇතැම් සිංහලයන්ට මේ රට බහු ජාතික බහු ආගමික රටක් කියල කියන කොට මොකක් හරි වාසියක් ලැ‍බෙනවද දනනෑ ; ඒත් මේ ටික ඔව්න් තේරුම් ගත්තොත් හොදයි

කොටි සංවිධානය පරාජයෙන් බේරා ගැනීම සදහා ඉන්දියානු දේශපාලනය දරණ උත්සාහය තුලින් ඔව්න් අකැමැත්තෙන් වුවත් පිළිගතයුතු කරුණක් ඇත. ඒ කොටි සංවිධානය ත්‍රස්ත්‍රවාදීන් උනත්, මීනීමරුවන් වුනත්,තිරිසන්නු වුනත් උන් ‍වෙනුවෙන් කතාකරන්නට ,උන්ව බේරා‍ගන්නට තවත් පිරිසක් මේ ලොකයේ සිටින බවයි. ඒ හින්දූන් හෝ මුස්ලිම් එහෙමත් නැත්නම් යුරෝපීය ජාතියක් නොව දෙමළ ජනයායි. ඔව්න් ‍ලංකාවේ , ඉන්දියාවේ , කැනඩාවේ හෝ ලොව කොතැනක සිටියත් ඊලම වෙනුවෙන් පෙනී සිටියි.

ඒ ඇයි ? සිංහලයන් බහු ජාතියක් ගැන කථාකරන විට ඔව්න් ඊලම වෙනුවෙන් පෙනීසිටින්නේ ඇයි .

ලංකාව බහු ජාතික නම් ඒ බහු ගණයට වැටෙන සෑම ජන වර්ගයක්ම ඒ රටට ආදරය කල යුතුයි .

දෙමල ජාතිකයන් ආදරය කරන්නේ ලංකාවටද ? නැත ඔව්න් ආදරය කරන්නේ ඊලාමයටයි , ඒ කියන්නේ දේශසීමා මායිම් වලින් බෙදීගිය වෙනමම රටකටයි. ඒ නිසයි ඔව්න් ප්‍රභාකරන් කියන මිනීමරු ත්‍රස්ත්‍රවාදියා ආරක්ෂාකරන්නේ ඔහුට සුදු හුණු ගාන්නේ.

ලංකාවට ආදරයක් තියෙන ජාතියක් නම් මේ රට විනාසකරපු ප්‍රභාකරන්ට එරෙහිව කරන යුද්ධයට කවදාකවත් එරෙහි වන්නේ නැත. නමුත් ලංකා ආණ්ඩුවේ කැබිනට් මණ්ඩලයේ සිටින දෙමළ ඇමතිවරයා (චන්ද්‍රසේකරන්)පවා ඉන්දියානු මැදිහත් වීම සාධාරණීකරනය කරන්නේ ඇයි.

මෙහි තේරුම මෙයයි.

ලංකාව ගැනවත් එහි ජීවත් වන මිනිස්සු ගැනවත් ඔව්න්ට ආදරයක් නැත.

ඔව්න්ට අවශ්‍යව ඇත්තේ රට හදන්නට නොව රට කඩන්නටය .

ඔව්න්ට අවශ්‍යව ඇත්තේ ‍ලංකාව තුල වෙනම රටක් ගොඩනගන්නටය.

ඒ තුල වෙනමම වූ දෙමල ජාතික රාජ්‍යක් ගොඩනගන්නටය.

එනම් ලංකාව බහු ජාතික රටක්ද කියන එක ඔව්න්ට වැදගත් නොවේ. ලංකාව බහු රටක් කියමින් ඇවිදින සිංහලයන් මේ ගැන ටිකක් කල්පනාකාරී වන්නේනම් හොදයි.

ඔව්න් ලංකාවට යම් තරමින් හෝ ආදරයක් දක්වන්නේ නම් එය පෙන්වීමට ඹව්න්ට අවස්ථාව පැමිණ ඇත.

රටේ අභ්‍යන්තර ප්‍රශ්නයකට බලපෑම් කරන ඉන්දියාවට එයින් ඉවත්වන ලෙස බලකරමින් ලංකාවෙ ජීවත්වන දෙමළ ජනයා එයට තමන්ගේ විරෝධය පෙන්විය යුතුයි.ඔව්න් ලංකාවට යම් තරමින් හෝ ආදරයක් තිබේනම් එය කල යුතුයි.

මොන ප්‍රශ්න තිබුනත් අද වෙනතෙක්ම ඉන්දියානු බලපෑමට එරෙහිව වචනයක් හෝ කථා කලේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ , හෙල උරුමය , ජාතික නිදහස් පෙරමුණ ආදී දේශපාලන පක්ෂත් බොදු බල සේනා ‍සංවිධානය හා දේශ හිතෛශි ජාතික සංවිධානය යන සිංහල සංවිධානත් පමණි. ඔව්න්ටද තමන්ගේ වැඩක් බලාගෙන පැත්තකට වෙලා ඉන්න පුළුවන් , ඒත් ඔව්න්ට එහෙම අහක බලාගෙන ඉන්න බෑ මොකද මේ රට ගැන ඔව්න්ගේ හිත් වල ආදරයක් තියෙනවා.ඒ නිසයි තමන්ගේ රටට ප්‍රශ්නයක් වෙනකොට රට බේරගන්න ඕන කියලා පාරට බහින්නේ.ඒ ඇයි ? ලංකාව ගැන කැක්කුමක් තියෙන්නේ සිංහලයන්ට විතරක් නිසයි. සිංහලයන්ට විතරයි ලංකාවේ වටින කම හදවතට දැනෙන්නේ. එසේ නොවී ලංකාව ගැන අනිකුත් ජාතීනුත් බහු හැගීමෙන් කටයුතු කරනවානම් නම් දෙමළ ජනයා සහා මුස්ලිම් ජනයා ලංකාවට ඉන්දියාව විසින් කරනු ලබන අනිසි බලපෑමට එරේහි විය යුතුය.

ලංකාව බහු රටක් කියන අපේ ඇත්තෝ “හකීම්” මහත්තයයි , “පේරියල් අශ්රොෆ්” මැතිනියයි හමුවෙලා ටිකක් කථා කලොත් හොදයි කියලා මට හිතෙනවා . මොකද ඔව්න් ඉන්දියානු බලපෑම ගැන නොදන්නවා වෙන්නත් පුළුවන් ; ඇයි ඔව්න් නිහඩ ; ඇයි ඔව්න් මේ ගැන තමන්ගේ විරෝධය ඉන්දියා‍වට ප්‍රකාශනොකර සිටින්නේ; ඒ ලංකාව ගැන හෝ ඔය කියන බහු ජාතියෙන් ඔව්න්ට වැඩක් නැති හින්දයි.ඔව්න්ටත් ඕන ලංකාව හූරගෙන කන්න විතරයි. ලංකාව දෙකට නෙමෙයි තුනකට හතරකට කැඩිල ගියත් ඔව්න්ට ප්‍රශ්නයක් නැතිව නින්ද යන්නේ ඒ නිසයි